Aan U, O Koning der Eeuwen is een Nederlandse rooms-katholieke hymne die lange tijd - met name tijdens de periode van het Rijke Roomse Leven - populariteit genoot binnen de Nederlandse kerkprovincie.
Deze Pius Cantate was bedoeld als een ode aan paus Pius IX en werd geschreven in 1871, even nadat Pius IX de Kerkelijke Staat verloren had zien gaan in het eenheidsstreven van de Italiaanse Staten.
Het lied is een lofzang op Christus Koning, maar werd, niet onbedoeld, ook geduid als een ode aan de paus zelf.
Het lied wordt nog steeds gezongen op het Hoogfeest van Christus Koning, de laatste zondag van het kerkelijk jaar.
Aangezien bij binnenkomst van zijn vader het Aan U, O Koning der Eeuwen werd aangeheven, meende hij dat dit lied op zijn vader betrekking had. Aan U, o Koning der eeuwen, aan U blijft de zegekroon.
Onsterf'lijk schittert Uw glorie door alle haat en hoon! De volkeren verdwijnen, maar luider klinkt het lied: De wereldzon blijft schijnen, haar glanzen sterven niet! Hoor! Juub'lend naderen d'eeuwen met psalmen vol hoger gloed, in brede koren weerklinken de Koning huld' en groet! Hoe schateren hun zangen, langs aard' en luchtgebied: De Koning aller ere zij leven, liefd' en lied!
