eigen merken, gerangschikt naar de mate waarin ze zich kunnen onderscheiden, dat wil zeggen deugdelijk, geoorloofd en rechtmatig zijn.
Deze aan de Benelux Merkenwet ontleende terminologie geeft de mogelijkheid merken in vier groepen te onderscheiden, te weten: 1 merken die zich sterk onderscheiden; dit zijn doorgaans de abstracte en willekeurige merknamen. Een sterk merk is een- voudig wettelijk te beschermen; 2 merken die zich minder sterk onderscheiden zoals de beschrijven-de of associatieve merknamen; zie metonymie; 3 merknamen die zich matig onderscheiden, zoals symboolnamen; 4 merken die zich zwak onderscheiden zoals soortnamen. Wettelijke bescherming van zwakke merken is nauwelijks mogelijk. Voor andere indelingen, zie ook merkenclassificatie en merkenhiërarchie.
