Vooral Duitse naam. Tweestammige Germaanse naam, waarvan het eerste lid samenhangt met de naam van de stamgod der (H)Erminones (zie ermin-).
Het tweede lid betekent 'strijd' (zie -hild-). De gehele naam betekent ongeveer 'machtig strijdster'. De heilige Ermenhild was een dochter van koning Erkonbert van Kent en de heilige Sexburga, Saxburga. Zij huwde met koning Wulfher van Mercia. Na zijn dood leefde ze in het klooster Sheppey, waarvan zij abdis werd; gestorven omstreeks 700; kerkelijke feestdag: 13 februari.