De naam is waarschijnlijk van Germaanse oorsprong van een stam Kun- met de betekenis 'kunne, geslacht' (zie koen- en vergelijk Kunibert en Kunigunde). Volgens de legende was St.
Cunera martelares in Rhenen (Cunera-kerk), waarschijnlijk in de tijd van Willibrord; kerkelijke feestdag: 12 juni. Cune aangetroffen in Rhenen; Kuyniertje, Dordt 1670 (Gens Nostra XXXIV, 346).
