Germaanse tweestammige naam, waarvan de elementen Bern- en -ger (zie -bern- en -ger-) 'beer' en 'speer' betekenen. Het geheel is dus ongeveer 'strijder met de speer, zo sterk als een beer'.
De naam komt voor in de Middeleeuwse romans en als die van enkele koningen, respectievelijk keizers van Italië in de 10e eeuw. Berengarius 941-955 in Vlaanderen (Mansion 17). De naam werd in Vlaanderen populair na de tijd van Arnulf II, zijn vrouw was namelijk een dochter van Berengarius van Italië.
