optotypen van Snellen

betekenis & definitie

drukletters in verschillende grootte en dikte voor onderzoek van de visus.

Herman Snellen (1834-1908), zoon van een Utrechts arts, studeerde in de Domstad geneeskunde. In 1857 promoveerde hij magna cum laude. Het volgend jaar werd hij inwonend assistent in het door de Utrechtse oogarts F.C. Donders (18i8-’89) dat jaar opgerichte Nederlandsch Gasthuis voor behoeftige en minvermogende ooglijders. Vier jaar later werd hij eerste geneesheer. Toen Donders in 1884 zijn functie als directeur neerlegde, werd Snellen, die in 1887 tot hoogleraar in de oogheelkunde benoemd was, zijn opvolger (Lindeboom, 1985).

Snellen was een zeer bekwaam oogchirurg die vele nieuwe operatietechnieken en instrumenten op zijn naam heeft staan, zoals de operatie van Snellen, een entropion-operatie, en de ooglidklem van Snellen, een instrument voor het openhouden van de oogleden bij een oogoperatie. In 1862 verscheen in de Verslagen van het Nederlandsch Gasthuis voor ooglijders zijn publikatie ‘Optotypi ad visum determinandum’, die het onderzoek van de gezichtsscherpte een exacte basis verschafte. Hetzelfde jaar werd het werk behalve in het Nederlands (‘Letterproeven tot bepaling van de gezigtsscherpte’) ook in het Engels, Frans en Duits vertaald. Enkele jaren later volgden vertalingen in het Italiaans, Spaans, Russisch, Zweeds, Noors en Japans (Vriend-Vermeer). Over de gehele wereld dient dit principe nog steeds voor de bepaling van de visus.