vroeg diastolisch geruis bij mitralisstenose, berustend op een door verhoogde druk in de kleine circulatie ontstane relatieve pulmonalisinsufficiëntie. Dit fijn blazend geruis, hoorbaar boven het ostium pulmonale, werd in 1881 voor het eerst beschreven door de Engelse arts Graham Steell (1851-1942).
Graham Steell, zoon van de beeldhouwer Sir John Steell, studeerde te Edinburgh, waar hij, behalve dat hij colleges volgde, zich fervent toelegde op de bokssport. Na een aantal jaren in Edinburgh, Londen en Leeds gepraktizeerd te hebben, vertrok hij naar Manchester, waar hij toetrad tot de staf van het Manchester Royal Infirmary- Als hoogleraar in de klinische geneeskunde was hij aan de Victoria University verbonden.
Steell ontpopte zich als een uitnemend leermeester en schreef in die jaren twee toonaangevende boeken over hart- en longziekten. In het werk over hartziekten Thephysical signs ofcardiac disease (1881) vermeldde hij het naar hem genoemde geruis.
Zeven jaar later verscheen een uitvoeriger publikatie over dit karakteristieke geruis: ‘The murmur of high pressure in the pulmonary artery’1.
Oud-studenten herinnerden zich nog jaren later het ritueel waarmee zuster Reid de markante Steell in een oude geklede jas hielp voordat hij aan zijn zeer lang durende dagelijkse zaalvisite begon (Major).
1 Med. Chron. 1888, IX, 182-188
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
