cytochroom-oxydase, een organisch, ijzer bevattend pigment, dat bij weefselademhaling gereduceerd cytochroom oxydeert tot cytochroom, waardoor dit hemoproteïne weer waterstof kan overdragen.
Otto Heinrich Warburg (1883-1970) besloot zijn chemische studie met een dissertatie (1906) over polypeptiden. Vijfjaar later promoveerde hij in de geneeskunde; zijn proefschrift handelt over oxydatieprocessen. In 1912 kreeg hij een privaatdocentschap in de fysiologie te Heidelberg; later (1915) aanvaardde hij de benoeming tot buitengewoon hoogleraar in de biologie te Berlijn. In het Berlijnse Kaiser Wilhelm-Institut, waar hij in 1930 tot directeur van de afdeling Zellforschung benoemd werd, deed hij zijn belangwekkende onderzoekingen naar de biochemie der cellen, waarbij vooral de celademhaling en de koolzuurassimilatie zijn aandacht kregen. In 1926 ontdekte hij hoe kankercellen in hun verhoogde energiebehoefte voorzien door melkzuur: Ober den Stoffwechsel der Tumoren (Jetter). Kort na zijn ontdekking van het ademhalingsferment en de werking daarvan ontving hij hiervoor in 1931 de Nobelprijs voor geneeskunde en fysiologie.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
