zie bij keratitis. Vulling
1. in de tandheelkunde de plombe (van cement, eventueel ook amalgaam of goud), waarmede men een carieuze holte na zorgvuldige reiniging (uitboring en desinfectie) vult;
2. andere abnormale hoeveelheden gas (lucht) of contrastmiddel, waarmede men holten vult voor diagnostische of therapeutische doeleinden (zie ook pneumothorax).
