Wat is de betekenis van VLOTTEN?

vlotten - Werkwoord 1. voortgang maken 2. voortdurend geleidelijk veranderen 3. in de vorm van een vlot naar een andere plaats brengen vlotten - Zelfstandignaamwoord 1. meervoud van het zelfstandig naamwoord vlot Woordherkomst van het Middelnederlandse woord vlotten

(1) Scheepstype in Zuidoost-Friesland; (2) Een aantal boomstammen die naast elkaar zijn gesjord om deze een waterstroom te laten afdrijven.

Transport van in het water liggende houtwerken, waarbij meestal de stroom de beweegkracht levert (z. Houttransport en Houtvlot). In tegenstelling tot mechanische transportmiddelen behoeft geen dode last naar het beginpunt teruggevoerd te worden en de lengte van de transportwege heeft slechts weinig invloed op de kosten. In een weinig ontsloten gebi...

v.; (laten drijven), flotsje; (vlot verlopen), flotsje, flodderje, flutte; het werk vlot goed, it wurk fljocht troch de hannen; niet goed willen —, fêstsitte, net sjitte wolle, foar it krús sitte; willen —, fan 'e hân wolle, skiivje wolle, glêd fan ’e trie rinne.

vlotte, h. gevlot (drijven; fig. gemakkelijk, licht gaan): vlottende balken; fig. het werk wil maar niet vlotten, van de hand; een gesprek wil soms niet vlotten, gelukken; een vlottende schoolbevolking, afwisselend; vlottend (of: omlopend) kapitaal, goederen, die door eenmaal gebruik verdwijnen (verbruik door gebruik) b.v. vlas, bewerkt tot linnen,...

(‘vlottən) (vlotte, gevlot) I. (heeft) laten drijven : hout op de rivier. II. (is) 1. losmaken, drijven : het schip vlot; iemand laten -, hem laten schieten. 2. gemakkelijk, licht gaan : het werk wil niet - of het wil met het werk niet -.

(vlotte, heeft en is gevlot), 1. in vlotten vervoeren; 2. drijven: op het water vlotten; dobberen; 3. onvast, onzeker zijn, wankelen: alles is aan het vlotten geraakt; 4. zonder haperingen, gemakkelijk of voorspoedig verlopen: het werk wil niet vlotten.

vlotten ww. 'voorspoedig verlopen' Mnl. vloten 'drijven, dobberen' [1240; Bern.], in die dode zee ... Dar ne mach ghen scip in varen. No niet vloten '... daar kan geen schip varen en ook niet drijven' [1285; VMNW], vlotten 'drijven, dobberen' in dat hi al gehel int water vlot 'dat hij in z'n geheel op het water...

VLOTTEN - (vlotte, heeft en is gevlot), laten drijven : hout naar de zee vlotten; — drijven, losraken (van vaartuigen); — losraken, van het droge afraken; — (fig.) gemakkelijk, licht gaan: het zal wel vlotten; vlottende schuld, die voorbijgaande, van tijdelijken aard is; —vlottende koopers, de gaande en komende man, de nie...