Wat is de betekenis van rustig?

bn. bw. (-er, -st), 1. rust hebbend, in rust, vrij van arbeid en inspanning: de rustige oude dag ; rustig leven; — vrij van zorg en beslommering; 2. in rust, niet of weinig in beweging of beweeglijk: het water is rustig; de kompasroos moet zo rustig mogelijk staan; — (van pers.) niet woelig of ongedurig, bedaard: rusti...

(2018) (straattaal) afscheidsgroet. • Rustig. Een Nederlands woord, anders gebruikt. De Smibanese afscheidsgroet ‘rustig’ omvat tevens een soort wens ten aanzien van de gesprekspartner. Iets in de trant van ‘hou je gemak’, ‘hou je rustig’. Soms gecombineerd met handgebaren, als de bekende boks, die volgens m...

rustig - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: rus-tig 1. in rust en evenwicht ♢ Henk is een rustige jongen 1. het is rustig op straat [er is weinig verkeer] 2. rustig!...

kalm, stil, vreedsaam.

adj. & adv., rêstich, rêstlik, fredich freedsum; (van aard), bidaerd, bistindich, lykmoedich, nesk, tjildich; zich — houden, jin koes, kún halde.

flink, kras; ein rüstiger Greis, een krasse grijsaard; ein rüstiger Skiläufer, een stoer skiloper.

(z.h.) zie: 't zit rustig.

I. bn. (1 vrij van arbeid; 2 vrij van [tijdelijke] zorgen; 3 v. e. nacht: niet slapeloos; 4 in rust, niet of weinig in beweging; 5 niet in onregelmatige, snelle, gejaagde beweging; 6 vrij van innerlijke beroering; kalm, bedaard; onbewogen, koel; 7 stil, geluidloos; 8 niet luidruchtig; niet druk; 9 ongestoord; niet belemmerd of gehinderd; 10 niet op...

('rustəch) bn. en bw. (uitgerust] Veroud. 1. met de vereiste eigenschappen voor de strijd : een man van dertig jaar. 2. dapper, moedig : in de strijd van het leven. 3. flink, fris : zichvoordoen.