Wat is de betekenis van plegen?

I. PLEGEN (pleegde, heeft gepleegd), 1. (veroud.) zijn zorg over iem. of iets uitstrekken, zich aan iem. of iets laten gelegen liggen: toen deed zij haar dochters beloven haar zuster te plegen (Tollens); 2. (glasbl.) de geblazen voorwerpen met een pleegijzer in de koeloven rangschikken; 3. zich met iets bezighouden, iets uitoefenen of ve...

plegen - regelmatig werkwoord uitspraak: ple-gen 1. het doen ♢ hij heeft een moord gepleegd Regelmatig werkwoord: ple-gen ik pleeg jij/u pleegt hij/zij plee...

v.; (gewoon zijn), pliigje, (praet. p l i c h t (e), foar in gewoante, moade hawwe; (bedrijven), bidriuwe.

I. pleegde, h. gepleegd (1 verzorgen, vero.; 2 zich met iets bezighouden, iets uitoefenen of verrichten in verschillende toepassingen: bedrijven, doen); 1. zieken plegen; zie pleegbroeder; 2. afgoderij plegen, een afgod vereren en dienen; enigszins vero. (een) zonde (of: kwaad) plegen, zich daaraan schuldig maken; vijandelijkheden plegen; rouw pleg...

van een strafbaar feit is het met het door de wet vereischte opzet of met de door haar gevorderde schuld teweegbrengen van een door de wet niet gewild gevolg, verrichten van een verboden handeling of nalaten van een geboden handeling. Het p. wordt onderscheiden van het doen plegen, het medeplegen, het uitlokken en het medeplichtig zijn (WT. v. tr....

I. ('ple:gən) (pleegde, heeft gepleegd) 1. Veroud. verplegen. 2. verrichten, doen: een goede daad -; afgoderij -; een misdaad, misdrijf onrecht -; geweld, ontucht -; bedrog, fraude, oplichting -; diefstal -; verraad -; met iemand raad, (gemeen) overleg -. Syn. begaan. 3. in praktijk brengen: de deugd -. II. ('ple:gən) (placht, zond...

plegen ww. 'gewoon zijn (te doen); iets verrichten' categorie: etymologie onduidelijk Mnl. plien, pleghen 'uitoefenen, uitvoeren' in [da]t her al der boser seden plag 'dat hij steeds verkeerde dingen deed' [1200; VMNW], de du der costerien plag 'die toen het ambt van koster uitoefende' [1200; VMNW], pl...

zie Begaan.

Plegen, ow. onr. (ik plagt, heb gepleegd), gewoon zijn; zoo plagt ik altijd te doen; kind! plagt hij te zeggen. *-, bw. gel. (ik pleegde, heb gepleegd), begaan, bedrijven (iets kwaads); eene misdaad -; raad -, bij iem. te rade gaan. *...ING, v. gmv. het plegen, bedrijf.