Wat is de betekenis van Besterven?

2025-07-27
Groot woordenboek der Nederlandse taal

Van Dale Uitgevers (1950)

Besterven

(bestierf, is bestorven), I. onoverg., 1. doodsbleek worden: hij bestierf bij deze verpletterende tijding; met bleek bestorven lippen, zeer bleke lippen; 2. sterven, te niet gaan (oneig.): het woord bestierf op zijn lippen, hij vermocht het niet te uiten; 3. van vlees: zijn allereerste versheid verliezen: geslacht vee moe...

2025-07-27
Nederlandstalige WikiWoordenboek

Wiktionary (2019)

besterven

besterven - Werkwoord 1. ergatief het begin van het ontbindingsproces na de dood ondergaan Vlees wordt pas eetbaar als het enige tijd bestorven is. 2. ergatief overdrachtelijk verdwijnen alsof iets sterft Haar glimlach bestierf op haar gezicht toen...

2025-07-27
Van aalmoes tot zwijntjesjager

Dr. E. Schröder (1980)

Besterven

Eigenlijk is besterven precies hetzelfde als sterven. Men zegt immers dikwijls: Ik bestierf het van het lachen. Nog niet geheel verouderd is ook de betekenis: hevig schrikken en doodsbleek worden van ontsteltenis. In de Camera Obscura wordt verteld dat het Diakenhuismannetje ‘besturf as een doek’ toen Klein Klaasje zijn geheim ontdekte....

2025-07-27
Frysk Wurdboek (Friesch woordenboek)

Fa. A.J. Osinga (1952)

Besterven

v., bistjerre, deryn wei bliuwe; (van verf), bikomme.

2025-07-27
Verklarend handwoordenboek der Nederlandse taal

M. J. Koenen's (1937)

besterven

bestierf, i. bestorven (1 sterven bij of door; 2 van aandoening ontstellen en doodsbleek worden; 3 van woorden: niet uitgebracht kunnen worden; 4 van weke stoffen: hard, droog worden; 5 bij het sterven iems. goed erven): 1. inz. met het of dat: ik zal het (of: dat) besterven; 2. hij bestierf van schrik; 3. het woord bestierf op zijn lippen; 4. verf...

2025-07-27
Modern Woordenboek

Jozef Verschueren (1930)

besterven

(bə'stervən) (bestierf, bestierven; is bestorven) 1. sterven bij, door : hij zal het -. Syn. →: afsterven. 2. doodsbleek worden : van schrik -. 3. geheel sterven om voor het gebruik geschikt te maken : geslacht vee laten -; bestorven vlees, vis. 4. niet geheel uitgebracht worden : de vraag bestierf op zijn lippen. 5. drogen : hooi late...

2025-07-27
Oosthoek Encyclopedie

Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)

Besterven

(bestierf, is bestorven), I. onoverg., 1. doodsbleek worden: hij bestierf bij deze verpletterende tijding; 2. sterven, tenietgaan (oneig.): het woord bestierf op zijn lippen, hij kon het niet uiten; 3. (van vlees) zijn allereerste versheid verliezen: geslacht vee moet men een dag laten hangen om te besterven, anders is het vlees voor gebruik minder...

2025-07-27
Oosthoek encyclopedie

Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)

Besterven

Besterven - of aansterven, van een metselspecie of metselwerk noemt men het begin der verharding van de specie.

Wil je toegang tot alle 12 resultaten?

Ja, ik word vriend van Ensie!
2025-07-27
Groot woordenboek der Nederlandsche taal

J.H. van Dale (1898)

Besterven

BESTERVEN, (bestierf, is bestorven), hij zal het besterven, van schrik, van aandoening sterven; hij bestierf, werd bleek; — met bleek bestorven lippen, zeer bleeke lippen: — het woord ligt hem in den mond bestorven, hij zegt het bij herhaling, zonder er zelfs bij te denken: — het woord bestierf op zijne lippen, hij vermocht niet...