besterven

betekenis & definitie

besterven - Werkwoord
1. ergatief het begin van het ontbindingsproces na de dood ondergaan
♢ Vlees wordt pas eetbaar als het enige tijd bestorven is.
2. ergatief overdrachtelijk verdwijnen alsof iets sterft
♢ Haar glimlach bestierf op haar gezicht toen het besef ervan tot haar doordrong.
3. ergatief het ~ bijzonder ergens van schrikken of van zijn stuk gebracht worden
♢ Na die opmerking bestierf ik het bijna.

Woordherkomst
afgeleid van sterven met het voorvoegsel be-