Wat is de betekenis van afwezig?

bn., 1. (van pers.) zich niet bevindende in zijn gewoon verblijf, van zijn woon- of werkplaats of van zijn gezelschap verwijderd : een meisje dat om een afwezige minnaar treurt; — afwezig blijven (met aanwijzing van zekere tijdruimte), zo lang elders vertoeven, van huis blijven: overmorgen reis ik naar Frankfort voor zaken; w...

Het begrip afwezig heeft 3 verschillende betekenissen: 1) niet ter plaatse. zich niet bevindend op de plaats of bij de gebeurtenis waarvan sprake is; niet tegenwoordig; niet ter plaatse. 2) niet bestaande of beschikbaar. niet bestaande of niet voor gebruik beschikbaar op een bepaalde plaats; niet voorhanden; niet beschikbaar. 3)...

afwezig - Bijvoeglijk naamwoord 1. niet op een bepaald tijdstip en plaats * Hij was afwezig op de vergadering, want hij was ergens anders. 3. geestelijk afgeleid, verstrooid ♢ Hij was afwezig op de vergadering, want je zag hem indutten. Woordherkomst Samenstellende afleiding v...

afwezig - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: af-we-zig 1. er niet zijn ♢ hoeveel studenten waren vandaag afwezig? 2. er met je gedachten niet bij ♢ wat zit je weer afwezig te kijken! Bi...

adj. & adv., ôfwêzich; (in gedachten), yn 'e stúdzje (wei); — zitten staren, yn ’e nije, oare wike sjen.

1. bn. (er niet zijnde, b.v. te huis, op zijn kantoor enz.: niet ter plaatse): een afwezige vriend: vader was afwezig; 2. afwezige, m. en v. afwezigen (afwezende; rechtst. iem., die zijn woonplaats verlaten heeft, zonder volmacht tot het waarnemen zijner zaken of zonder orde op het beheer zijner zaken gesteld te hebben).

(af'we:zəch) bn. 1. niet tegenwoordig : ik ben in die vergadering geweest. Syn. afwezend. Tgst. ➝ aanwezig. 2. verstrooid.

Adjectief: afwezig, afwezend, absent, uithuizig, onhuiselijk, loops, lopig, loperig, uitstedig, uitlandig, allogeen, onbehuisd. onderbezet, onbezet, open, vacant (vakant), vrijstaand, onbewoonbaar, inhabitabel, onbewoond; verlaten, uitgestorven, wepel (Zn.). Werkwoord: weg zijn, van honk zijn, er nog niet zijn, op de hort zijn, alti...

afwezig bn. 'niet aanwezig' categorie: leenvertaling, geleed woord Vnnl. afwesigh [1599; Kil.]. Afleiding met het achtervoegsel -ig van de werkwoord mnl. afwesen [1492; MNW] en af sijn 'afwezig zijn', die gevormd zijn met af,...