(Arabisch) (Ook: ka'ba) Kubusvormig bouwwerk bekleed met zwart brokaat op de binnenplaats van de Grote Moskee in Mekka, de geboorteplaats van de profeet Mohammed. Het gebouw meet zo'n tien bij twaalf meter en is vijftien meter hoog. Het heeft een marmeren fundament en is gebouwd van stenen die uit de heuvels rond Mekka komen.
Voor moslims is de kaäba het centrum van de wereld en dus ook de richting waarin moslims vijf keer per dag bidden (zie gebedsrichting). De kaäba dateert uit pre-islamitische tijden, waarin verschillende goden en godinnen werden aanbeden. De eerste kaäba zou gebouwd zijn door Adam en werd later herbouwd door Ibrahim (Abraham) en zijn zoon Ismaël (Isaak). Het bouwwerk vervult een belangrijke rol tijdens de hadj : pelgrims doen de tawaf', ze lopen er zevenmaal omheen, tegen de klok in.
Daarbij proberen zij de heilige Zwarte Steen aan te raken of te kussen.
Dat is niet verplicht. Bedevaartgangers die er niet bij kunnen, moeten van een afstand naar de steen zwaaien en drie maal 'God is groot roepen. Volgens de koran'° is de steen gevonden door Adam en was hij oorspronkelijk wit van kleur. De zonden van de mensheid zouden hem zwart heb ben doen verkleuren.
