Term uit het sociaal verzekeringsrecht. Voor sommige sociale verzekeringen geldt een inkomensgrens (die dan tevens welstandsgrens c.q. loongrens is). Werknemers die geen ambtenaar zijn, van wie het vaste loon beneden de welstandsgrens blijft, zijn onderworpen aan de verzekeringsplicht ingevolge de Ziektewet, het Ziekenfondsbesluit en de Werkloosheidswet.
Vroeger werd deze welstandsgrens ook loongrens genoemd. Na de invoering van de AOW, AWW en AKW, die ook voor zelfstandigen gelden en waarbij de premie slechts tot een bepaalde grens van het inkomen geheven wordt, is de term welstandsgrens ingeburgerd. Er is geen uniforme welstandsgrens. Er is een aparte welstandsgrens voor de inkomstenbelasting, waarboven men niet alleen loonbelasting maar ook inkomstenbelasting moet betalen, één voor AOW, en één waarboven men niet langer verplicht verzekerd is voor het ziekenfonds. Ook in bezitsvormende maatregelen en bijvoorbeeld regelingen voor huursubsidie komen welstandsgrenzen voor.
