De arbeidsvoorwaarden die op de tweede plaats (na regeling van lonen, werktijden en dergelijke) in aanmerking komen voor toepassing op de arbeidsverhouding, en gewoonlijk per CAO worden geregeld.
Voorbeelden: pensioenen, functiewaarderingsstelsels, arbeidsclassificatie (de tendens is om deze voorwaarden primair te maken), bijkomende beloningen van niet essentiële aard, regeling van werkkleding, verstrekking van maaltijden bij overwerk, scholing, de nadere detaillering van werktijden en vakantiedagen, en voorts regelingen zoals deze in het bijzonder in een cao worden aangetroffen van min of meer immateriële aard (vergroting van inspraak, uitbreiding van de werkingssfeer van de SER-Fusiegedragsregels, arbeidsplaatsenovereenkomsten, arbeidsmarkt, afvloeiingsregelingen, vertrouwensinstanties, sociaal jaarverslag, werkoverleg). Wat er overblijft, zal dan veelal onder de tertiaire arbeidsvoorwaarden vallen.
