Gepubliceerd op 30-04-2019

JURRES, JOHANNES HENRICUS

betekenis & definitie

JURRES, JOHANNES HENRICUS - Geb. 17 Januari 1875 te Leeuwarden. Opl. Rijks-Academie te Amsterdam, aan welke Academie hij een professoraat bekleedde.

Is lid van „Arti", „Pulchri" en „St. Lucas" op wier tentoonstellingen hij exposeert, evenals op de Vierjaarlijksche en de wereldtentoonstellingen te Parijs en te St .Louis. Ook op de Bienale te Venetië. Werken in Stedelijk Museum te Amsterdam. Musée Moderne te Madrid, Museum te St. Louis, Museum te Belgrado.

Onderwerpen uit de litteratuur, de geschiedenis en uit het Oude en Nieuwe Testament en Don Quichote. Hij gevoelt zich zeer aangetrokken tot schilders als Caravaggio, Carachi, Tiepolo en tracht op dezen voort te bouwen. Jurres is als schilder en illustrator van composities uit den Bijbel en de meesterwerken der wereld-litteratuur een der heel weinige beoefenaars van het groot-historische genre dat in het begin der vorige eeuw vooral in Frankrijk, maar ook hier te lande de voornaamste plaats innam in de achting van het kunstlievende publiek; en inderdaad moet de historieschilder een man zijn die alles teekenen en schilderen kan. Lit¬teratuur in vele tijdschriften o.a. „The International Studio", „Cicerone", „Elzeviers Maandschrift", „Eigen Haard", „Morks Magazyn", „Holland Express", „Kunst en Kunstleven". Woont te Amsterdam.

< >