Absolutisme was in de zeventiende en achttiende eeuw de overheersende staatsvorm in Maastricht. Het stadsbestuur, vertegenwoordigend het gezag van de vorst, bezat onbeperkte macht en was alleen verantwoording schuldig aan God.
De stad werd geregeerd door een kaste van regenten die onderling gekozen werden en geen kritiek duldden. Elke afwijking van de toegestane gebruiken werd gestreng onderdrukt om verstoring van de openbare orde te voorkomen. Soms voerden belangengroepen oppositie door de gouverneur van de vesting tegen het stadsbestuur uit te spelen.
