De term "ablutiewijn" verwijst naar een specifieke soort wijn die gebruikt werd tijdens de middeleeuwen en de vroegmoderne tijd. Deze wijn werd gebruikt om de mond te reinigen na het ontvangen van de communie, een ritueel dat onderdeel was van het christelijk geloof.
Met het verdwijnen van de communie onder twee gedaanten en de toegenomen eerbied voor het Altaarsacrament nam het gebruik van deze wijn toe. In 1716 was bijvoorbeeld één pot wijn nodig om de monden van de gelovigen te reinigen na het ontvangen van de paascommunie.Bij de doop van een baby kreeg deze oorspronkelijk ook de communie, zoals nu nog steeds het geval is bij de volwassenendoop. Vanaf de twaalfde eeuw werd de hostie echter vervangen door het geven van ablutiewijn.
