(v.), syn. in situ meting; meting waarbij bepaald wordt wat de versterking is, die met het hoortoestel op het oor van de individuele mens wordt bereikt. Hiervoor worden twee metingen verricht.
Eerst wordt per frequentie de geluidsdruk in de open uitwendige gehoorgang bij het trommelvlies gemeten. Vervolgens wordt het hoortoestel aangepast en de meting wordt dan met hoortoestel nogmaals herhaald.