afk. van decibet, waarde om de intensiteit van geluid in uit te drukken; eenheid die de omvang aangeeft van het verschil tussen twee signalen of geluidsniveaus als tien keer het logaritme van de verhouding tussen hun vermogens;
~ HL, afk. van decibel Hearing Level; syn. dB HTL; de nul dB-waarde op de intensiteitsschaal van een audiometer, die voor elke frequentie wordt aangepast zodat zij overeenkomt met het gemiddelde drempelniveau van normaal horende jonge volwassenen;
~ HTL, afk. van decibel Hearing Threshold Level; → dB HL;
~ SL, afk. van decibel Sensation Level, het aantal dB dat een geluid boven of onder de individuele hoordrempel ligt;
~ SPL, afk. van decibel Sound Pressure Level; nul dB SPL betekent de minimale geluidsdruk waarbij normaal horende jonge volwassenen net een geluid waarnemen in de voor het menselijk gehoororgaan gevoeligste frequenties (van 1000
tot 4000 H$.