De wedstrijden die de rederijkers organiseerden én de prijs die men kon winnen werden een ‘juweel’ genoemd (het Oud-Franse ‘joiel’ betekent zowel ‘prijs’ als ‘spel’).
Betrof het een wedstrijd tussen rederijkerskamers uit verschillende landstreken, dan sprak men van een ‘landjuweel’. Sommige landjuwelen waren enorme feesten. Dat te Antwerpen in 1561 werd geopend met een optocht van 1426 rederijkers te paard, 23 speelwagens en 197 praalwagens; het hele feest duurde drie weken. De ene wedstrijd lokte de andere uit, want de winnende rederijkerskamer werd geacht het volgende (land)juweel te organiseren.
De hoofdprijs had steeds betrekkin op een toneelstuk: de organiserende kamer bedacht een onderwerp - vrijwel altijd een moreel of godsdienstig vraagstuk - waarover door de andere kamers een stuk moest worden geschreven. Daarnaast waren er prijzen voor gedichten, kluchten, acteurs, praalwagens etc.
