Gepubliceerd op 13-06-2017

Sinn Fein

betekenis & definitie

Ierse onafhankelijkheidsbeweging (Gaelic: wijzelf).

Sinn Fein werd in 1905 door de journalist Arthur Griffith opgericht als een beweging die de Ierse cultuur moest stimuleren. De beweging werd in 1912 politiek actief. Door in 1916 de Paasopstand tegen het Britse gezag te ontketenen, verwierf Sinn Fein een grote populariteit onder de Ierse bevolking. De partij streefde naar zelfbestuur voor Ierland en kreeg in 1918 bij de verkiezingen de meeste stemmen. In plaats van hun zetels in het Britse Lagerhuis in te nemen, vormden de afgevaardigden van Sinn Fein in Dublin een eigen parlement (Dáil Éireann) en riepen ze in 1919 de Ierse onafhankelijkheid uit. Engeland accepteerde dit niet en arresteerde een groot deel van de opstandige parlementariërs.

In december 1921 ontstond de Ierse Vrijstaat; een belangrijk deel van Ulster koos voor aansluiting bij Engeland. Sinn Fein vond de autonomie van Ierland niet ver genoeg gaan en keerde zich tevens tegen de verdeling van Ierland. In een korte burgeroorlog (1922-23) dolf Sinn Fein het onderspit. Toen Sinn-Fein-leider Eamon de Valéra in 1926 een eigen partij oprichtte (Fianna Fáil) werd Sinn Fein een splinterpartij.

Na de Tweede Wereldoorlog werkten Sinn Fein en het IRA nauw samen. Sindsdien werd de partij als de politieke tak van het IRA gezien. De leiders van Sinn Fein keurden het geweld van het IRA goed. Door de gespannen situatie in Noord-Ierland (Ulster) nam de populariteit van Sinn Fein aanzienlijk toe. In de jaren tachtig kreeg de partij bij verkiezingen in Ierland meer dan tien procent van de stemmen. Het geweld bleek echter geen oplossing te bieden. In 1994 stelde de partij zich onder leiding van Gerry Adams gematigd positief op tegenover het akkoord over Noord-Ierland, dat de Britse en Ierse regeringen op 15 december 1993 hadden gesloten en waarin de voorwaarden voor vredesbesprekingen over Noord-Ierland waren vastgelegd. Op 31 augustus 1994 kondigde het IRA aan de vijandelijkheden te zullen stoppen. Kort daarna volgden protestantse terreurgroepen met soortgelijke verklaringen.