President van de Filipijnen sinds 1992.
Fidel Ramos is een liberale protestant, afkomstig uit een invloedrijke familie. Tijdens de staat van beleg, in 1972 door de als een dictator regerende Marcos afgekondigd, had hij de leiding over de politie. Hij was een integere functionaris, die zich niet schuldig maakte aan martelpraktijken.
Tijdens de frauduleuze verkiezingen van februari 1986 kwamen de generaals Ramos en Enrile in opstand tegen dictator Marcos. Ze steunden Corazón Aquino, de presidentskandidaat van de oppositie. Marcos moest het veld ruimen; Corazón Aquino werd president. Ramos werd stafchef van het leger en later minister van Defensie. Hij zorgde ervoor dat Aquino couppogingen van opstandige militairen kon neerslaan. In juli 1991 nam Ramos ontslag als minister om zich volledig op zijn campagne voor de presidentsverkiezingen te kunnen richten. Als beloning voor zijn trouw kreeg hij daarbij de steun van Aquino, die zich niet meer kandidaat stelde.
Op 30 juni 1992 werd Ramos tot de nieuwe president van de Filipijnen gekozen. Hij stelde zich ten doel de relatie met de communistische en islamitische verzetsbewegingen te verbeteren. Dit beleid van nationale verzoening heeft de spanningen op de Filipijnen in de eerste jaren van Ramos' ambtsperiode verminderd.
