Gepubliceerd op 30-07-2017

New Deal

betekenis & definitie

Het regeringsprogramma van de Amerikaanse president F.D Roosevelt vanaf 1933, om de economische crisis in de Verenigde Staten te bestrijden.

Het hoofddoel van de New Deal was dat de staat moest ingrijpen waar het particuliere bedrijfsleven had gefaald. Door middel van een reeks wetten en maatregelen werd getracht de economie weer op gang te krijgen. Voorbeelden van New Dealwetgeving zijn de Social Security Act, de AAA (Agricultural Adjustment Administration), de WPA (Works Progress Administration) en de National Recovery Administration (NRA). De nadruk lag op relief (hulp), recovery (herstel) en reform (hervorming). De term New Deal is ontleend aan het kaartspel en betekent letterlijk dat de kaarten worden geschud en opnieuw uitgedeeld, om gelijke kansen te scheppen.

Hoewel de New Deal nieuw elan onder de bevolking bracht, werd de crisis er niet mee opgelost; de werkloosheid bleef hoog. Pas tijdens de Tweede Wereldoorlog verdween door de snel groeiende werkgelegenheid in de oorlogsindustrie de werkloosheid die de Verenigde Staten jaren had geteisterd.