Gepubliceerd op 30-07-2017

Lenin, Vladimir Iljitsj (1870-1924)

betekenis & definitie

(Mede)stichter van de Sovjetunie.

Lenin is de schuilnaam van Vladimir Iljitsj Oeljanov. Lenin werd in Simbirsk geboren als zoon van een inspecteur van het onderwijs. In 1887 werd Lenins oudere broer terechtgesteld wegens zijn aandeel in een aanslag op tsaar Alexander III, een gebeurtenis die grote indruk op Lenin maakte. Tijdens zijn rechtenstudie kwam Lenin wegens politieke activiteiten meermalen met de politie in aanraking. Hij werd in 1895 naar Siberië verbannen. Zijn schuilnaam ontleende hij waarschijnlijk aan de rivier de Lena.

Lenin werd in 1900 gedwongen in ballingschap te gaan. In Zwitserland stichtte hij het revolutionaire blad Iskra, ofwel De Vonk. In 1903 profileerde hij zich als de leider van de bolsjevistische vleugel van de Russische Sociaal Democratische Arbeiders Partij.

Met hulp van de Duitsers reisde Lenin in april 1917 vanuit zijn ballingsoord naar Petrograd. Kort na zijn aankomst presenteerde hij zijn radicale programmapunten, bekend geworden als de aprilthesen: alle macht aan de sovjets, vrede zonder annexaties, brood en land voor burgers en boeren. In juli moest hij na een mislukte boljevistische coup naar Finland vluchten. In oktober (Juliaanse kalender) keerde Lenin terug en leidde toen de revolutie die de bolsjevieken aan de macht bracht.

Tot zijn dood in 1924 was hij de leider van de nieuwe communistische staat de Sovjetunie. Getroffen door enkele beroerten raakte Lenin in 1922 grotendeels de greep op de politiek kwijt.