De tweede secretaris-generaal van de Verenigde Naties (1953-61).
Dag Hammarskjöld werd geboren in Jönköping als zoon van de Zweedse politicus Knut Hammarskjöld. Hij studeerde rechten aan de universiteit van Uppsala. In 1933 ging hij colleges geven aan de universiteit van Stockholm. Als secretaris van de Bank van Zweden (1935-36) verwierf Hammarskjöld zich een reputatie in economische zaken. Van 1941-48 was hij voorzitter van de bank. In de periode 1936-45 was hij staatssecretaris van Financiën.
In 1946 werd Dag Hammarskjöld economisch adviseur van het ministerie van Buitenlandse Zaken. Hij nam in 1947 deel aan de conferentie in Parijs over het Marshall-plan en was voorzitter van de Zweedse delegatie naar de Organisatie van Europese Economische Samenwerking (OEES), die verantwoordelijk was voor de verdeling van de Marshall-hulp. In 1951 werd hij minister van Buitenlandse Zaken. Van 1951-53 was hij namens Zweden afgevaardigde naar de Raad van Europa en de Verenigde Naties.
In april 1953 werd Hammarskjöld tot secretaris-generaal van de VN gekozen. In het najaar van 1956 speelde hij een belangrijke rol bij de stationering van een VN-vredesmacht in de Sinaï-woestijn en de strook van Gaza. Hij was ook betrokken bij vredesinitiatieven in het Midden-Oosten. Onder Hammarskjöld werd de VN een belangrijk instrument in het dekolonisatieproces. In september 1961 kwam hij onder verdachte omstandigheden om het leven bij een vliegtuigongeluk in Zambia. Hij was toen druk bezig met het zoeken naar een oplossing in de Kongo-crisis.
