Brits staatsman, die in 1917 de Balfour-verklaring afgaf waarin sprake was van een Joods Nationaal Tehuis in Palestina; van 1902-06 premier.
Balfour werd in 1874 parlementslid voor de Conservative Party. Van 1902-06 was hij premier van Groot-Brittannië. In 1915 volgde Balfour als minister van Marine Churchill op, die was afgetreden als gevolg van de mislukte invasie in Gallipoli. Balfour was van 1916-19 minister van Buitenlandse Zaken.
Hij werd het bekendst door de Balfour-verklaring van 2 november 1917, die de joden uitzicht gaf op een Joods Nationaal Tehuis in Palestina.
Na de Eerste Wereldoorlog was Balfour betrokken bij de stichting van de Volkenbond.