→ Straf die men zichzelf oplegt. Een dergelijk gedrag berust altijd op het gevoel dat men een fout gemaakt heeft, een gevoel dat kan variëren van een normaal→ schuldgevoel - zoals bij een kind dat zich, omdat het een ouderlijk bevel overtreden heeft, stilletjes terugtrekt - tot een zelfbeschuldiging, zoals dit voorkomt bij iemand die ijlt.
In het algemeen betreft het dan melancholici die de meest onschuldige fouten dramatiseren, zich verantwoordelijk voelen voor ongelukken die anderen overkomen en menen dat zij niet waard zijn te leven. Om zichzelf te straffen schrikken ze er niet voor terug zich te verminken (onverschillig welk orgaan: ogen, hand, geslachtsorganen) of→ zelfmoord te plegen.
