curve die tegelijkertijd door Laplace en Gauss bestudeerd werd en weergeeft hoe grote aantallen van veel voorkomende verschijnselen in een normale verdeling voorkomen. Als men bijv. colonnes recraten naar lengte indeelt en naast elkaar plaatst, krijgt men rijen die een bepaalde lengte hebben: aan de buitenkant zijn ze zeer kort (want er zijn weinig dwergen en reuzen), terwijl ze in het midden, waar men de gemiddelden aantreft, het langst zijn.
Als men de uitersten van iedere rij door een ononderbroken fijn verbindt, krijgt men een klokvormige curve waarvan men gemakkelijk de gemiddelden en de waardespreiding kan bepalen. Daar bij de meeste veel voorkomende verschijnselen de verdeling van de cijfers gehoorzaamt aan wat men de normale verdeling noemt, die in de Gausscurve wordt uitgedrakt, zijn de meeste moderne → psychometrische proeven afgestemd op waarden die afgeleid zijn van deze curve.
