Lexicon van de Psychologie

N. Sillamy (1965)

Gepubliceerd op 22-02-2023

EGOCENTRICITEIT

betekenis & definitie

geestesgesteldheid van iemand die alles op zichzelf betrekt. Deze attitude, die normaal is voor een kind van vier tot zes jaar (het maakt moeilijk onderscheid tussen de buitenwereld en zichzelf), komt ook voor bij -» debielen en sommige → neurotici of → affectief onvolwassen personen.

Niet in staat tot ‘decentratie’ (het zich verplaatsen in de ander), zien ze de problemen slechts vanuit hun gezichtshoek. Egocentriciteit moet niet verward worden met egoïsme, dat een overdreven vorm van eigenliefde is. → Achterlijkheid, Altruïsme, Ijdelheid.