De oudste en kleinste grote droogmakerij van het voormalige Zuiderzeegebied, die tevens het grondgebied van een gelijknamige gemeente werd.
Ze dateert van 1930 en beslaat een oppervlakte van 20.000 ha. De bodem bestaat er voornamelijk uit oude kwelderafzettingen met kreek vormingen.
In de rationeel ontsloten en verkavelde polder werden vier dorpen gebouwd, waarvan het centraal gelegen Wieringerwerf het grootst en de hoofdkern van de gemeente zou worden. Tegen het einde van de Tweede Wereldoorlog heeft het Duitse leger de toen vijftien jaar oude droogmakerij onder water gezet. De inundatie werd bewerkstelligd door het opblazen van een dijkgedeelte. Het binnenstromende IJsselmeerwater kolkte in de poldergrond twee wielen uit. Kort na de oorlog is de polder weer drooggelegd.
