Lexicon Nederland en België

Liek Mulder (1994)

Gepubliceerd op 02-08-2017

Reinoud I

betekenis & definitie

Reinoud I, graaf van Gelre en Zutphen (1271-1326), +9.10.1326 Montfort; zoon van → Otto II en Filippa van Ponthieu. Hij huwde in 1273 → Irmgard van Limburg en later (1286) Margaretha van Vlaanderen, dochter van → Gwijde van Dampierre.

Na de dood van zijn vrouw Irmgard in 1283 maakte Reinoud aanspraak op de titel van hertog van Limburg. Deze aanspraken werden met name door → Jan I, hertog van Brabant, betwist. Reinoud raakte verwikkeld in een harde strijd om het bezit van Limburg (→ Limburgse Successieoorlog). Na de nederlaag in de Slag bij → Woeringen (1288) moest hij het hertogdom aan Brabant afstaan, terwijl schulden als gevolg van deze oorlog, hem noodzaakten de graafschappen Gelre en Zutphen voor vijf jaar aan → Gwijde van Dampierre te verpanden. Door het bestuur van Gwijde braken in Gelre opstanden uit onder leiding van de Bronkhorsten. Met behulp van de Franse koning Filips IV, en de hertogen van Brabant en Henegouwen wist Reinoud zijn graafschappen van de onwillige Gwijde terug te krijgen. Vanaf 1316 kreeg de Hollandse graaf → Willem III grote invloed in Gelre, wat opnieuw tot ontevredenheid leidde. In 1318 werd de inmiddels krankzinnig geworden Reinoud door zijn zoon Reinoud (II) afgezet en opgevolgd.