(1878-1957) Duits schrijver, studeerde neurologie en psychiatrie, was medeoprichter van het expressionistische tijdschrift 'Der Sturm'. Na WO I oefende hij onder het pseud.
Linke Poot scherpe kritiek uit op de reactionaire machten van de Weimarrepubliek. In 1933 vluchtte hij uit Duitsland; in 1936 nam hij na de verbranding van zijn werk door de nazi’s de Franse nationaliteit aan. Door zijn medewerking aan 'Der Sturm' werd Döblin bekend als expressionist (Die Ermordung einer Butterblume, 1913). Hij ontwikkelde intussen evenwel een eigen literaire theorie, waarin hij in tegenstelling tot het expressionisme veeleer de nadruk legde op de zakelijkheid als enig juist principe en zich evenals Kafka beriep op het literaire naturalisme. De stijl en de structuur van Döblins romans worden gekenmerkt door een ongedwongen verteltrant, een zinvolle vervlechting van associaties en door het gebruik van de 'monologue intérieur'. Zijn bekendste werk is Berlin Alexanderplatz 1929 (Berlijn Alexanderplatz = Frans Biberkopf's zondeval; verfilmd), dat evenals vele van zijn overige romans als thema de verhouding individu-massa heeft. Tot de overige behoren: Die drei Sprünge des Wang-lun 1915, Der schwarze Vorhang 1919, Pardon wird nicht gegeben 1935, Schicksalreise 1949 (Fatale reis; autobiografisch), November 1918 1948-'50 en Hamlet 1956. Doctorow, Edgar L. (geb. 1931) Amerikaans schrijver, was journalist. Hij debuteerde met westerns, maar ging spoedig over op het schrijven van SF-romans, zoals Welcome to hard times 1976. Daarna publiceerde hij romans die zich afspelen in het Amerika van de eerste helft der 20e eeuw. D. is van mening dat de geschiedenis zich herhaalt en dat de mens daarop geen invloed kan uitoefenen. The book of Daniel 1971 (Het boek van Daniël) handelt over een communistische familie in de VS in de fel anti-communistische tijd; Ragtime 1975 (Ragtime) over een arme immigrantenfamilie. Later werk: Drinks before dinner 1978 (toneel), Loon lake 1980 (Duikermeer) en Lives of the poets 1984.
