Verbrandingsinstallatie waarbij een interne vermenging gebeurt van lucht, steenkool en een zwavelabsorberend materiaal (meestal kalk).
Er is een beperkte ervaring met deze verbrandingstechniek voor elektriciteitsproductie, vooral met steenkool van lage kwaliteit. Vergeleken met een klassieke poederkoolcentrale is een wervelbedcentrale gekenmerkt door:
a) een lagere verbrandingstemperatuur (850°C ten opzichte van 1.200 °C).;
b) lagere NOx-emissies;
c) veel lagere SO2-emissies;
d) lagere rendementen;
e) hogere exploitatiekosten.
