onvoorbereid, bijv. voor de vuist spreken, iets voordragen, een muziekstuk spelen, enz.; evenals bij het vorige moet men hier bij vuist meer aan hand denken: voor de hand weg, wat voor de hand ligt, dus zonder uit te zoeken. Zoo zei men vroeger ook: „Ik heb met Brero voor de vuist het Vlaamsche heir geslagen.” (Vondel.)
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Favorieten
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen:
- Je eigen Ensie account
- Direct toegang tot alle zoekresultaten
- Volledige advertentievrije website
- Gratis boek cadeau als welkomstgeschenk