allerlei aanmerkingen, meest van geestigen aard, op iets maken. De Grieken (en later ook de Romeinen) verstonden onder glossa een ongewone uitdrukking in de taal, een onzuiver Grieksch (of Latijnsch) woord, waarop door de taalkenners aanmerking gemaakt werd.
Later noemde men glossen ook de verklarende aanteekeningen op den rand der handschriften (kantteekeningen); een „glossarium” heet bij ons bijv. nog een lijst van verklaringen op Middeleeuwsche gedichten.
