een onbedaarlijk, luid gelach, waarin een overigens ernstige vergadering uitbarst. Letterlijk : een gelach, zooals Homerus verhaalt in zijn heldendicht de „Ilias”.
De Goden hadden een vergadering op den Olympus, maar er heerschte een gedrukte stemming: immers Juno had een woordentwist met Jupiter gehad en deze legde vertoornd ieder het zwijgen op. Dit verdroot den kreupelen Vulcanus, die naar een lekker maal verlangde : hij zelf — in plaats van de bevallige Hebe — schonk nu aan alle góden en godinnen den nectar in en dit stond den kreupelen schenker zoo kluchtig, dat allen in een luid en onbedaarlijk gelach uitbarstten.
