een woesteling, een wreedaard, een onbeschaafd mensch. Het woord Barbarus wil eigenlijk zeggen: iemand, die een onverstaanbare taal spreekt; deze naam toch werd door de Grieken (en later ook door de Romeinen) aan alle vreemdelingen gegeven, vooral om te doen uitkomen, dat het niet-Grieken of niet-Romeinen waren, dus niet anders dan onbeschaafde menschen konden zijn.
Paulus zegt dan ook in Rom. i : 14: „Grieken en barbaren (= niet-Grieken) ben ik een schuldenaar.”
