vĭri, m. een triumvir, plur. triumviri (ook tresviri of III viri), een uit drie leden bestaand college, driemannen
1. triumviri coloniae deducendae of agro dando of dividendo of assignando, ter begeleiding der kolonisten en verdeling der akkers onder hen, Liv., zo ook sing., triumvir coloniis deducendis, Sall., tr. agris dividendis creatus, Flor., tr. agrarius, Liv.
2. triumviri capitales, opperkerkermeesters, die het opzicht over de staatsgevangenissen hadden, de straffen (geseling en executie door de strop) voor zware misdrijven lieten voltrekken en voor de openbare veiligheid en rust moesten zorgen, Cic., Liv.; zij heten ook triumviri carceris lautumiarum, Liv.
3. triumviri en septemviri epulones, een uit drie, later uit zeven (nog later uit tien), personen samengesteld priestercollege, dat voor de plechtige publieke maaltijden bij godenfeesten moest zorgen, Liv., Plin. ep., ook alleen epulones, Cic.
4. triumviri mensarii, drie commissarissen ter regeling der geldmiddelen, Liv.
5. triumviri auro, argento, aeri flando, feriundo, muntmeesters, Cic.
6. triumviri (tresviri) rei publicae constituendae, tot herstel der orde in de staat, nl. Antonius, Lepidus en Octavianus, Suet., Liv. epit., ook sing. triumvir r. p. c., Nep., Vell., en alleen triumvir, Suet.
7. ter lichting van recruten, Liv.
8. triumviri sacris conquirendis donisque persignandis, om de wijgeschenken op te tekenen, Liv.
9. in de municipiën: het uit drie leden bestaande opperbestuur.
