(sōlācĭum), ĭi, n.
1. eig., troost, servitutis, Cic., hoc est mihi solatio, Caes. | overdr., = hulpmiddel, toevlucht, annonae, Cic.; schadeloosstelling, vergoeding, ne sine solatio ageret, Tac.
2. (poët.) meton., troost = trooster, troosteres, aves solatia ruris, Ov., dicta, duri solatia casus, Verg.
