(rĕcĭpĕrātŏr), ōris, m.
1. in ’t alg., herwinner, urbis, heroveraar, Tac.
2. in ’t bijz., recuperatores, een uit drie of vijf leden bestaand rechterlijk college, dat oorspronkelijk slechts bij processen (inz. over schadevergoeding) tussen Romeinen en vreemdelingen, later echter in ’t alg. bij zaken, die een snelle beslissing vorderden, uitspraak deed, Cic., Liv.
