(Pyrrus), i, m.
1. zoon van Achilles bij Deïdamia op Scyrus (ook Neoptolemus genaamd), stichter van een rijk in Epirus.
Daarv. Pyrrhĭdēs, ae, m. een Pyrrhide (mannel. nakomeling van Pyrrhus), plur. Pyrrhĭdae, ārum, m. de inw. van Epirus. | Pyrrhēum, i, n. een aan Pyrrhus gewijde plaats, het Pyrrheum.
2. koning van Epirus, vijand der Romeinen.
