ūs, f. oudste naam van de streek van Phocis aan de Parnassus, waarin Delphi lag.
Daarv. Pȳhtĭcus, Pythisch, Apollinisch, Delphisch, incola, Apollo, Hor., Apollo, Cic., oraculum, Cic. | Pȳthĭus, Pythisch = Delphisch, Apollinisch; subst. Pȳthĭa, ae, f. de priesteres van Apollo te Delphi, de Pythia; Pȳthĭa, ōrum, n. de Pythische spelen, op de Crissaeische velden bij Delphi ter ere van de Pythische Apollo, daar hij de slang Pytho gedood had.
