lēgis, f.
I. a. eig., wetsvoorstel, legem ferre of rogare, indienen, Cic., perferre, doorzetten, Cic., sciscere of iubere, goedkeuren, Cic., antiquare, verwerpen, Cic.
b. overdr., wet, bepaling, verordening, besluit, leges regiae, uit de tijd der koningen, Cic., legem dare, Cic., legem facere of constituere alci, Cic., lege of legibus, volgens de wet (wetten), wettig, Ter., Nep., lege agere, legibus experiri,zie ago, overdr.
II, e, experior
I. b, per leges ire, zich onderwerpen aan, zich laten welgevallen, Ov., lege uti, wettig handelen, Sall.; meton., het (geschreven) recht, ook = wet en recht in ’t alg., zowel het positieve als het natuurrecht. | handelwijze (die men zichzelf voorschrijft), legem sibi statuere, Cic., vand. = gewoonte, manier van doen, mea lege utar, Ter. | regel, voorschrift, lex veri, Cic., leges philosophorum, Cic., legem dicere alci, een voorschrift geven, Ov.; poët., aard en wijze, gesteldheid, sub of ex lege loci, Ov.; regelmatigheid, orde, sine lege, onregelmatig, onordelijk, Ov.
II. formule, a. eig., Manilianae venalium vendendorum leges, Cic.
b. overdr., voorwaarde, punt, contract, verdrag, mancipii, koopcontract, Cic., lex censoria en alleen lex, contract (pacht-, leverings-, bouwcontract), dat de censoren met aannemers of pachters sloten, Cic., leges foederis, Verg., pax data in has leges, Liv., legem alci scribere, voorschrijven, Cic., en zo leges pacis dicere alci, Liv., legem (verdrag) duabus hanc proposuit partibus, Phaedr., vand. in ’t alg., beding, toestand, vitae, Cic., homines eā lege natos, Cic.
