Intellĕgens

betekenis & definitie

entis, p. adi.

1. inzicht hebbende in iets, met iets op de hoogte, oordeelkundig, verstandig, absol., Cic., c. gen. obi., Cic.
2. in ’t bijz., met kunstkennis toegerust, een kenner van iets; subst., intellegentes, de kenners, Cic.