Dardănus

betekenis & definitie

i, m. zoon van Juppiter en Electra, stamvader der Trojaanse koningen, en zo ook der van Aeneas afstammende Romeinen.

Daarv. Dardănĭdēs, ae, m. de Dardanide, gezegd van Ilus en Aeneas, plur. = Trojanen; ook adi. = Trojaans.