Cŏlŏr

betekenis & definitie

(oude vorm cŏlōs), ōris, m. kleur, colorem ducere, kleur krijgen (van druiven), Verg.; in ’t bijz., gelaatskleur, teint, en praegn. = schone teint, schoonheid. | overdr., in ’t alg., kleur, uitwendig voorkomen, uiterlijk, civitatis, Cic., vitae, Hor.; in ’t bijz., (van de rede, dictie) toon en kleur, koloriet, en praegn. = levendig koloriet, gloed; dare colorem rebus turpibus, vergoelijken, Quint.